Voor Landgoed Noorderheide is een cultuurhistorische analyse opgesteld. Het landgoed, gelegen op de Elspeetse Heide tussen Vierhouten en Elspeet, is in opdracht van de Rotterdamse zakenman en kunstverzamelaar Daniël Georg Van Beuningen (1877-1955) aangelegd. Tussen 1921 en 1944 liet Van Beuningen een landhuis bouwen op het bos- en heideterrein naar ontwerp van architect prof. ir. F.A. Eschauzier (1889-1957).
Voor de bouw van de villa was Van Beuningen al bezig met de inrichting van het terrein. Hij vroeg tuin- en landschapsarchitect Samuel Voorhoeve (1880-1948) om, samen met Eschauzier, de optimale locatie voor het huis te bepalen. Het hooggelegen plateau bood een weids uitzicht op de Noorderheide en het kerktorentje van Elspeet. Hierbij werd een deel van het bos gekapt. Onder leiding van Voorhoeve werd de bestaande aanleg uitgebreid met voetpaden, vijvers, en hutten. Meerdere vijvers werden met elkaar verbonden door een systeem van beeklopen met overloopjes, watervallen, en stroomversnellingen, gevoed door twee pompstations. Voorhoeve's werk is uitgebreid beschreven, en een aantal van zijn ontwerptekeningen zijn bewaard gebleven. Het landgoed kenmerkt zich als het meest uitgestrekte cementrustieke werk van Nederland en mogelijk zelfs van Europa. Het straalde in zijn glorietijd een Zwitserse sfeer uit, mede door de ligging in het landschap en het gebruik van specifieke boomsoorten.
In navolging van de cultuurhistorische analyse wordt de opgedane kennis bij de aanleg, het gebruik van het landgoed, alsmede de restauratie en het onderhoud van waterwerken en piramides vastgelegd in een handboek. Voor de toekomst van het landgoed wordt momenteel in opdracht van Staatsbosbeheer gewerkt aan een plan van aanpak en een meerjarenplan voor de instandhouding van dit bijzondere rijksmonument.
In opdracht van; Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed
