Den Alerdinck moet op de lange termijn op een goede manier voortbestaan en daartoe is een ontwikkelingsplan opgesteld door een team van deskundigen (landschapsarchitecten, cultuurhistoricus, architect, rentmeester, procesbegeleider). Mijn bijdrage als cultuurhistoricus is om mee te denken over het rijksmonumentale park.
Het park is zeer waarschijnlijk rond 1812 ontworpen door de Zwolse tuinarchitect Georg Anton Blum. Eigenaar is dan Bernardus Josephus van Sonsbeeck (1722-1858) en zijn vrouw Maria Elisabeth Bernardina Heerkens (1772-1806). Voor de naastgelegen De Gunne die dan eigendom is van Gerardus Anthonius Stanislauw van Sonsbeeck (1770– 1809) en zijn vrouw Wilhelmina Agnes Cremers (1770-1809) heeft Blum zeker een ontwerp gemaakt.
Het is rond 1812 dat bij Den Alerdinck een park in landschapsstijl wordt aangelegd. De basis van het ontwerp is een grote slingerende waterpartij met daaromheen een stelsel van wandelpaden begeleid door laanbomen, gazons en beplantingen. In de ronding van de vijverpartij ligt de Koepelbelt waar een grote koepel op heeft gestaan en uit archiefstukken blijkt dat het ruimte bood voor 12 stoelen. In het hart van de aanleg en over drie armen van de vijverpartij lag een driepuntsbrug. Met name de driepuntsbrug maar ook de vormgeving en schaal van het park doen sterk denken aan een ontwerp van Blum. Het is vergelijkbaar met de aanleg op de Fraeylemaborg in Slochteren wat met zekerheid een ontwerp is van Blum.
Het is de bedoeling deze verdwenen elementen terug te plaatsen en daar is meegedacht over vormgeving. Ook is het nodig om op diverse plaatsen (onder-)beplanting weg te halen, zodat oude zichtlijnen in ere worden hersteld. Het net van wandelpaden wordt ook bekeken op basis van een reconstructie op stijlkenmerken van Blum. Verder is het de bedoeling het park klimaatbestendig te maken.
